Hallo,
..........
Maar ook al is papier veel minder gevoelig, je hoeft geen rekening met de reciprociteit te houden ..........
Toch wel.
In de praktijk is het minder nodig, omdat men vaak makkelijk de lichtintensiteit kan aanpassen (bvb. sterkere lamp, op formaat afgestemde condensor). Daardoor belandt men in een comfortabel gebied van belichtingstijden, waarop de specs van het papier werden afgestemd. Zo zal er voor klassiek vergrotingspapier in het gebied van pakweg 2 tot 2000 seconden (= méér dan een half uur!) geen storend Schwarzchild-effect te merken zijn, maar ga je daar onder of daar boven treedt dat wel degelijk op (heb daar zelf ervaring mee gehad). Die 2 tot 2000 seconden betekenen een factor 1000, wat vergelijkbaar is met filmbelichtingstijden van 1/1000 tot 1 seconde - en daarbij stelt zich bij de meeste films ook geen belangrijk probleem.
Fabricanten kunnen het Schwarzschild-gedrag wel in zekere mate "verplaatsen", maar niet wegwerken (het groter maken van dat Schwarzschild-fenomeen lukt wel, en er zijn materialen die daarvan dankbaar gebruik maken, bvb. voor verbetering van de ongevoeligheid voor doka-verlichting, of voor belichting door mechanische x/y-plotters).
