Nou, het is me wat. Post je een foto van een kennis tijdens een uitje in de stad, wordt die weer helemaal tot de laatste druppel uitgemolken.
Tja, zo gaat dat hier. Maar Jelmer vindt dat vermoedelijk niet zo erg, anders had hij hem niet op dit forum geplaatst.
Wat trouwens wel degelijk bijdraagt aan zo'n foto is het verhaal erachter. De details van de relatie tussen model en fotograaf gaan ons niet aan, tenzij de betrokkenen dat zelf wensen natuurlijk. Maar een globale uitleg helpt zeker. Alleen dat al maakt het meer dan zomaar een toeristisch kiekje met een compact-camera. Niet dat daar iets mis mee zou zijn.
Maar ook technisch gezien is het wel iets meer dan een kiekje, denk ik, en een deel daarvan hebben we al besproken.
Als je een mooi gezicht en een lieve blik weet te vangen sta je al met 2-0 voor natuurlijk. Waarbij dat laatste belangrijker is dan het eerste, maar als het er allebei is is dat alleen maar rijkdom.
Over de symmetrie en de handen hebben we het al gehad.
Dan de scherptediepte. Door het kleinbeeldformaat en zo te zien niet zo'n grote opening is er achter het model best nog veel te onderscheiden. Dit heeft voor- en nadelen. Puur als portret gezien was het wellicht beter geweest als er minder scherptediepte was. Dan was ze meer losgekomen van de achtergrond. Maar dan was er van het Amsterdamse weinig meer overgebleven. Nu is het een portret in samenhang met de karakteristieke omgeving.
Een risico is dan wel dat bijvoorbeeld de bomen één geheel met het haar gaan vormen, helemaal in zwartwit. Aan de andere kant, als er iets uit het hoofd groeit kun je maar beter zien wat dat dan is. Gelukkig heeft het haar een lichtkrans waardoor samensmelting goeddeels wordt voorkomen. En de reflectie op het water maakt haar hals mooi vrij.
Zo, ik ben uitgemolken hoor.
O, en ja, de boel nog even "in het lood" zetten kan nooit kwaad inderdaad.
