Lang had ik het min of meer onmogelijk geacht om deze camera’s te kunnen repareren. Omdat de sluiter elektronisch wordt gestuurd, vond ik deze camera’s min of meer onbetrouwbaar. Dat begon ooit met een B200 die ik op de rommelmarkt kocht. Na een tijdje liep de sluiter blank af en stonden er geen beelden meer op de film. Ondanks een volle batterij.
Een jaar of twee geleden begaf de sluiter van mijn BMS het. Uiteindelijk heb ik van Hans een aantal defect B serie body's kunnen overnemen. Het is gelukt de BMS te repareren. De teller staat al op drie. Het leek me leuk de reparatie ervaringen met jullie te delen. De waardering voor de Praktica B serie is bij mij enorm toegenomen. Veel onderdelen van de camera, zoals de behuizing, de zoeker en het transport zijn ontzettend mooi gemaakt.
Het artikel van Marco Kröger over de elektronica in Praktica's heeft ook bijgedragen, zowel aan belangstelling als op technisch vlak.
https://zeissikonveb.de/start/geschichte/vom_vorreiter_zum_hinterherlaeufer.htmlDe Prakticar objektieven die Meyer Optik en Zeiss Jena voor deze serie camera's gemaakt hebben, zijn wat mij betreft zeer de moeite waard. Uiteraard heeft de camera ook zijn minder sterke kanten, dit zijn met name de sluiter en de contacten van de lens.
Als je eenmaal door hebt hoe de camera werkt, is het allemaal minder ingewikkeld dan je in eerste instantie denkt.
Ondanks de elektronica, is de camera overzichtelijk en modulair opgebouwd. Veel service- vriendelijker dan ik in eerste instantie dacht.
Aanvang:
De bodemplaat is eenvoudig te verwijderen met 4 schroeven. Hier bevinden zich de potmeters voor de sluiter en de belichtingsmeter. Aan de linkerkant de winder aansluiting, hier wordt ook de sluiter gespannen. Sommige mechanische storingen van een camera die lang stil gelegen heeft, kunnen hier worden verholpen.
De bovenkap is hetzelfde verhaal, het is een kwestie van de schroeven en ringen losdraaien. Onder de flitsschoen zit nog een plaatje wat moet worden losgesoldeerd. De sluitertijdenknop bestaat uit een elektronische aftaster. Slechts één tijd (1/90e voor de flits of op sommige camera's 1/60e) is mechanisch gestuurd.
De bajonet met de contacten kan in één geheel worden verwijderd. Na het verwijderen van de arm van de zelfontspanner zijn het slechts 4 schroeven onder de bekleding.
Het spiegelhuis in de camera met de elektronica:
In de meeste modellen zit de zelfontspanner maar met twee schroeven vast, in deze met vier:
Hoe werkt de sluiter? Na het spannen van de sluiter sluiter een schakelaar zodat de elektronica weet dat de sluiter gespannen is. Als de ontspanknop half wordt ingedrukt, wordt de magneet die het eerste gordijn tegenhoudt geactiveerd. Op het moment dat de spiegel opklapt, weet de elektronica dat het de laatst gekozen of gemeten sluitertijd moet onthouden. Op het moment dat de spiegel boven is, loopt de sluiter af. Ook hier zit een schakelaar.
De sluiter is van het type 'quick-return' na de belichting lopen de gordijnen terug naar hun startpositie.
Overigens, het spiegelhuis op de foto is verkeerd gemonteerd. (net als de zelfontspanner) De camera was al een keer open geweest.
Voor het verwijderen van de spiegel en de sluiter moet deze lintkabel worden losgesoldeerd, helaas gebroken. Misschien kunnen we hem overbruggen met 'jumpwires' Een van de aders gaat naar een soldeerpunt, de andere direct naar een van de voetjes van de IC.
Het spiegelhuis kan worden verwijderd met twee schroeven naast de zoeker, en twee naast het batterijvak. Ook het stukje flexkabel met de potmeters, moet worden losgemaakt. Heel voorzichtig kan het spiegelhuis dan van de sluiter gehaald worden.
De sluiter zelf kan worden verwijderd door de schroeven achterop de behuizing (onder en boven te verwijderen) bij het verwijderen van de sluiter moet het spanmechanisme van de sluiter aan de onderkant worden losgekoppeld.
Hier wordt de sluiter gespannen.
Ik hou jullie op de hoogte!
