Silberra Color 100

[Kwibus]

@ hanskerensky,


Herconfectie is inderdaad een omslachtige zaak, gepaard gaande met materiaalverlies en met veel manuele bewerkingen (waardoor kans op missers en kwaliteisproblemen). Gelukkig ging/gaat het hier niet om herconfectie, maar om gewone confectie, want bewaring gebeurde op masterrollen (vaak 50" niet gecalibreerde breedte, dus met inbegrip van de onbruikbare randen).

In tegenstelling tot gietmachines zijn confectiemogelijkheden wel wereldwijd te vinden, waarvan een aantal ook geschikt voor lichtgevoelig materiaal. Het verzenden van masterrollen naar lokale confectieplaatsen is al sinds lang een veel voorkomende praktijk bij film- en papierfabrikanten, zowel binnen hun eigen organisatie als voor derden.

Als ergens een confectielijn voor bijvoorbeeld beschermfolies van smartphones en tablets of voor vellen voor je inkjetprinter wordt vertimmerd om tussendoor ook nog wat fotografische film te verwerken, dan is de kans op problemen natuurlijk heel reëel. Dit geldt dan overigens ook niet enkel voor de apparatuur, maar ook voor de mensen die er werken.  Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan iets waar ik het elders al over had: even wrijven over een film is al voldoende om deze statisch op te laden en daardoor stof te laten aannemen.

[hanskerensky]

Ik denk hierbij bijvoorbeeld aan iets waar ik het elders al over had: even wrijven over een film is al voldoende om deze statisch op te laden en daardoor stof te laten aannemen.

Statische lading kan inderdaad zeer vervelend zijn. Behalve als een stof magneet denk ik daarbij dan ook elektrostatische vonkvorming (doorslag, overslag), het laatste wat je wilt in de buurt van lichtgevoelig materiaal. Ook kun je een "plak" gedrag krijgen tussen kunststof onderdelen. 

Voor kunststof onderdeel aanvoer bij productie machines gebruikten we vaak lucht ionisatoren (bijv. van Simco).  Gebeurt zoiets bij de film productie ook ?



 

[Kwibus]

Hallo,


Enkele decennia geleden kwam Dupont met zijn technische en grafische films die voor- en achteraan voorzien waren van een antistatische afwerking (aparte laag, of ondergebracht in een bestaande, bvb. de antihalo). Andere fabrikanten volgden - het gerucht ging dat dit gebeurde op basis van licenties, met royalties te betalen aan Dupont. De maatregelen die tot dan toe bestonden op plaatsen waar dergelijke films werden gebruikt konden meteen op de schop. En dat waren inderdaad vaak ionisatoren ingebouwd bij ontwikkelapparatuur, of losstaande toestellen onder vorm van een soort rechtopstaande stemvork waartussen de film doorgehaald werd. Meest gebruikt in die wereld waren oplossingen van het merk Meech. Bij apparaten werd soms ook gebruik gemaakt van een soort kerstversiering die de statische elektriciteit afvoerde.

Vonkjes is natuurlijk ook een gevolg van statische elektriciteit: in de donkere kamer kon je dan de film duidelijk zien vonken! Maar ik refereerde hier naar het topic waar het duidelijk niet om vonken ging, want witte en geen zwarte vlekjes op de film.