Michiel Fokkema schrijft:
Ik ben bij een demonstratie van de methode geweest en het is zeker niet simpel. Ook al zou je weten wat de methode is en wat de chemicaliën zijn, dan nog kan je het makkelijk verpesten. Dan krijg je misschien weer mensen die het Fotomuseum aansprakelijk stellen voor de schade. Ook zijn er veiligheidsmaatregelen nodig om het gezond te houden voor de uitvoerder zoals bijvoorbeeld een zuurkast.
Mooi dat je het proces zelf hebt kunnen gadeslaan, zonder overigens alle ins en outs te kennen.
Maar aan de publiciteitsfoto die het Museum heeft verstrekt (zie begin topic) kun je zien dat er "waterig"wordt gewerkt.
Vrijwel zeker is een van de stappen in het proces formaline.
Maar stel: met recept van het Fotomuseum denkt iemand: dat kan ik ook!
Hij zet een bak met formaline voor zijn neus om de dia's lekker te soppen.
En even later ligt hij de op grond, snakkend naar adem...!
Dat geeft voor het Museum alleen maar problemen.
De enige oplossing voor ons is om op het internet naar een gepubliceerd procédé te zoeken.
Die zijn er, want ik heb er ooit een onder ogen gehad, zoals ik eerder schreef.
Overigens stuur ik het Museum een keurig bedankje.
Als je zelf onvervangbaar materiaal hebt, weet je in ieder geval waar je terecht kan.
